Nestanci djece su veoma ozbiljan i emotivan problem koji pogađa porodice, zajednice i društva u celini. Nestanak djeteta može se dogoditi iz različitih razloga, a u mnogim slučajevima uzrokuje velike stresove i traume za sve uključene strane. Prema podacima, nestanci djece su relativno česti, ali većina djece se nađe, iako se to može dogoditi u različitim okolnostima.
Stiven Stjaner je postao poznat dva puta tokom svog života, a oba puta vezana su za tragične događaje koji su oblikovali njegovu sudbinu. Prvi put su ga ljudi prepoznali kada je kao sedmogodišnji dečak nestao na putu kući iz škole, a drugi put, nakon što je pobegao iz sedmogodišnjeg zarobljeništva, noseći sa sobom petogodišnjeg dečaka – Timotija Vajta, koji je bio nova žrtva njegovog otmičara.
Početak tragedije: Otmica Stivena Stajnera
4. decembar 1972. godine označava početak Stivenove tragedije. Na tom danu, u Mercedu, Kalifornija, Stiven je otet samo nekoliko blokova od svoje kuće. Njegov otmičar, Kenet Parnel, pretvarao se da prikuplja donacije za crkvu i pokušao da obezbedi Stivenovo poverenje, insistirajući da ga odveze kući. Međutim, Parnel je umesto toga odveo Stivena u svoj dom, gde je započeo svoje zlostavljanje.
Parnel je tvrdio da je stekao zakonsko pravo da postane Stivenov staratelj, pa je počeo da ga tretira kao svog sina, koristeći ime Denis. Kroz godine zarobljeništva, Stiven je bio izložen različitim oblicima fizičkog, mentalnog i seksualnog zlostavljanja. On je povremeno išao u školu pod lažnim imenom, gde ga je okolina poznavala kao “Denisa”, verujući u Parnelovu verziju događaja.
Beg i spasavanje: Herojski trenutak Stivena
Februar 1980. godine označava trenutak kada je Kenet Parnel oteo još jednog dečaka – petogodišnjeg Timotija Vajta. Ovaj novi zločin postao je prelomna tačka u Stivenovom životu. Stiven je, nakon što je svedočio patnji svog novog “brata”, odlučio da pobegne iz zarobljeništva. U februaru 1980. godine, zajedno sa Timotijem, pobegao je i peške prešao 65 kilometara do najbliže policijske stanice u Ukiahu, koja se nalazila oko 320 kilometara od Merceda.
Stiven je izjavio da nije mogao da dozvoli Timotiju da pati, što je bio njegov motiv za akciju. On je shvatio da je došao trenutak kada mora da preduzme nešto, ili bi posledice mogle biti tragične za obojicu. Njegov herojski poduhvat postao je simbol snage volje i želje za slobodom, kao i nade u čak i najtežim okolnostima.
Medijska pažnja i život nakon otmice
Nakon što je pobegao, Stiven je postao medijska senzacija. Njegov susret sa porodicom, koji je sniman pred kamerama, privukao je veliku pažnju. Povratak Stivena u ruke svojih roditelja, Kej i Delberta Stajnera, bio je emotivan trenutak, a čitava priča o njegovom životu postala je tema brojnih izveštaja. Stiven je davao mnoge intervjue i ispričao svoju priču, što je rezultiralo snimanjem miniserije “I Know My First Name Is Steven” 1989. godine, koja je dodatno usmerila pažnju na njegovu tragičnu sudbinu.
Međutim, Stivenova sudbina se nije završila srećno. 1989. godine, samo nekoliko godina nakon što je konačno bio oslobođen, Stiven je poginuo u saobraćajnoj nesreći. Ovaj događaj ponovo je iznelo njegovu porodicu u medijsku pažnju i podstaklo dalja pitanja o njegovoj životnoj priči.
Priča u dokumentarcu Captive Audience
Dokumentarac “Captive Audience”, koji istražuje Stivenovu životnu priču, razmatra ne samo događaje vezane za njegovu otmicu, već i širi uticaj medija na prikazivanje njegove porodice i života. Ešli Stajner, Stivenova ćerka, sada 38-godišnjakinja, u ovom dokumentarcu deli svoja lična iskustva i razmatra kako su mediji oblikovali imidž njene porodice, kao i kako je miniserija “I Know My First Name Is Steven” prikazala događaje, s posebnim naglaskom na netačne informacije o Stivenovom upoznavanju sa suprugom, Džodi Edmonton. Ešli ističe da je stvarna priča o njihovom upoznavanju mnogo jednostavnija i da su se susreli u mesari u kojoj je Stiven radio, što je znatno drugačije od romantične verzije prikazane u filmovima.
Porodične tragedije: Keri Stajner i medijska pažnja
Nakon Stivenove tragične smrti, medijska pažnja nije prestajala. Čitava porodica bila je pod mikroskopom, a nova tragedija pogodila je Stivenove roditelje deset godina kasnije. Keri Stajner, Stivenov stariji brat, postao je poznat zbog svojih zločina – osuđen je za četiri ubistva i označen kao serijski ubica. Ovaj događaj izazvao je dodatnu pažnju medija, koji su se pitali šta je moglo da motiviše Keri Stajnera na ovakve postupke. Da li je bio motivisan ljubomorom zbog pažnje koju su mediji posvetili Stivenu? Ili su postojali drugi, dublji razlozi za njegovu destruktivnu sudbinu?
Zaključak
Život Stivena Stajnera bio je obeležen tragedijom, ali i herojskim trenutkom kada je pobegao iz zarobljeništva i spasio drugo dete. Mediji su igrali ključnu ulogu u oblikovanju njegove javne slike, ali takođe su doprinosili i zbrci oko privatnog života njegove porodice. Kroz priču o Stivenovom životu, ali i tragediji koja je kasnije zadesila njegovog brata, postavlja se pitanje kako trauma i medijska pažnja mogu oblikovati sudbine i kako se teškoćama mogu podvrgnuti čak i oni najjači među nama.
